خبرگزاری حوزه/ ماه رمضان که از راه می رسد همه ما به یادمی آوریم که:
در محضر خدا هستیم و دل و دین و ایمان و معنای زندگی مان رنگ و جلای دیگر و حیاتمان صفا و وفایی دیگر می یابد.
در رمضان است که حضور خدا را در زندگی مان و حضور خود را محضر او بیش از پیش احساس می کنیم و چه زیبا و تأثیرگذار و خواستنی!
اینکه در ماه رمضان ما شاهد رخ نودن و تجلی بسیاری از سنتهای زیبای اجتماعی و فرهنگی مسلمانان در جای جای ایران عزیز و اقصی نقاط جهان هستیم، از جمله به این دلیل است که در این ماه، حال و هوای همه چیز، انسان را به سوی زیباتردیدن و زیباتر زیستن رهنمون می سازد.
تاریخ اجتماعی و زیست جمعی ملت ایران و سایر ملل مسلمان را که بررسی می کنیم مشاهده می شود که از گذشته های دور تا امروز، فرصت مغتنم و آسمانی ماه مبارک رمضان، زمانی برای جلوه گری این زیبایی ها و آیین ها و سنتهای معرفت آمیز و محبت آموز بوده است.
سنتهای انسانی با نشانه های آسمانی
سنتهایی که حول محور ارزشهای انسانی و لطایف روحانی و نمادهای عرفانی این ماه ربانی می چرخیده است.
سنتهایی که براستی و درستی در ازدیاد حس نوع دوستی و همیاری و همکاری و همدلی میان مردم موثر بوده است.
وقتی تاریخ رفتارهای رمضانی مردم را در جای جای این سرزمین و کره خاکی مرور می کنیم، درمیابیم که ماه رمضانی چه فرصت درخشان و مغتنمی است برای هرچه بهتر زیستن و زیباتر شدن.
در بسیاری از این سنتها می توان نمادهای زیبای عبودیت و نمودهای برجسته انسانیت را دید.
گاه در این سنتها، لطایفی هست که انسان را به شور و شوق وامی دارد و از ظرافتی که در آنها به کار رفته است دل و جان آدمی را برمی انگیزاند.
كسب و كار حلال و دوری از ملال!
یکی از اتفاقاتی که از گذشته های دور تا همین روزگار ما و آخرالزمان محتوم و مکتوم دوران، در ماه رمضان رخ می دهد این است که مردم و به ویژه اصناف و کاسبان و بازاریان محترم، با عنایت به ویژگی های این ماه و اینکه در محضر خداوند هستیم و میهمان خوان نعمات ربانی و کرامات عرفانیش، سعی می کنند توجه و تمرکز بیشتری بر روی حفظ حقوق مردم و کسب حلال خویش داشته باشند.
از ادوار قدیم ماه رمضان تاثیر خودش را روی كسب و كار مردم نیز می‌گذاشت.
تأثیری که از حقیقت این ماه عزیز نشأت می گرفت که همان خداباوری بیشتر و حس معنویت و کسب معرفت افزون تر نسبت به انجام امر الهی در رعایت حلال و حرام دینی بود.
در این ماه عزیز و از قدیم الایام هرچند برخی از صنوف که کارشان به نوعی بیشتر در رابطه با خورد و خوارک گرم و آنی مردم بود تعطیل و یا كم‌كار می‌شدند، اما در عوض حمام‌ها، قهوه‌خانه‌ها، زورخانه‌ها و شیرفروشی‌ها به رونق می‌افتادند.
متاع بازار رمضان؛ روزی حلال و زندگی پاک
تاریخ ایران قدیم گویا و جویای این واقعیت بود که با رسیدن ماه رمضان، كم‌فروش‌ها سنگ‌های قلابی‌شان را به انبار می‌بردند تا سنگ وزنه‌های دقیق را برای معامله با مردم مورد استفاده قرار دهند.
نان شیرمال‌ها دوباره پرروغن و چرب پخته می‌شدند و تافتون و شیر به قیمت عادلانه عرضه می‌شد. در عین حال كه كسبه هم می‌كوشیدند تادوشادوش مردم در این ماه عزیز تزكیه نفس كنند، دستفروش‌ها نیز بساط‌شان را در گوشه‌گوشه شهر پهن می‌كردند.
پارچه، ظروف مسی و لوازم آشپزخانه، از عمده‌ترین وسایلی بود كه این دستفروشان فصلی عرضه می‌كردند و بیشتر خانم‌ها مشتری‌اش بودند. خلاصه كسب و كار ایرانیان مسلمان قدیم در این روزها پاك‌تر و پربركت‌تر می‌شد.
و این برکت دستاوردی بود از جمله رهاوردهای رمضان که شهر زیبایی و صفا و وفا و نور وسلامت بود و هست.
اینک نیز مردم در هر کوی و برزن از این کشور اسلامی، در ماه مبارک، تلاش می کنند تا در جهت کسب روزی حلال، تلاش مجدانه ای داشته باشند.
تلاشی که نتیجه اش پاک شدن لقمه ها و حلال شدن روزی ها و در نهایت بهتر و معنوی تر شدن زندگی ما در این دوران ابتلا به فتن آخرالزمان است.
و این حقیقت در حدیثی از امام صادق علیه السلام به نابی و تابناکی تجلی یافته است که فرمود:
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ مَا قَسَمْتَ لِي مِنْ قِسْمٍ أَوْ رَزَقْتَنِي مِنْ رِزْقٍ فَاجْعَلْهُ حَلَالًا طَيِّباً وَاسِعاً مُبَارَكاً قَرِيبَ الْمَطْلَبِ سَهْلَ الْمَأْخَذِ فِي يُسْرٍ مِنْكَ وَ عَافِيَةٍ وَ سَلَامَةٍ وَ سَعَادَةٍ إِنَّكَ عَلى كُلِّ شَيْءٍ قَدِير
خدايا! بر محمّد و خاندان او، درود فرست و آنچه را برايم قسمت كرده و يا روزى نموده اى، حلال، پاك، فراوان، با بركت، دست يافتنى و آسان به دست آمدنى قرار بده، با راحتى، عافيت، تندرستى و خوش بختى از سوى خود مقرر كن! به درستى كه تو بر هر چيز توانايى.
بحارالأنوار(ط-بیروت) ج 86، ص377
کاش قدر این فرصت ناب و تابناک را بدانیم و ارجش نهیم.
